ارزيابی شنوايی
ارزیابی شنوايی برای بزرگسالان با آزمون های اديومتری و تمپانومتری انجام می شود و در برخی موارد علاوه بر انجام اين آزمون ها، نیاز به انجام آزمون های الكتروفيزيولوژيك می باشد. برای تجویز سمعک مناسب اولین و مهم ترین قدم، انجام ارزیابی شنوایی دقیق است. برای بزرگسالان پس از ارجاع توسط پزشک متخصص ابتدا شكايت اصلی شان بررسی شده، سپس معاینه اتوسکوپی و بعد تست های ارزیابی انجام می شود.
در تست تمپانومتری، وضعيت گوش ميانی و پرده ی گوش بررسی می شود و اگر هر گونه مشکلی (پارگی پرده گوش،عفونت گوش ميانی و…..) در گوش میانی باشد، تشخيص داده مي شود. عصب كنترل كننده عضلات گوش ميانی نيز با ثبت رفلكس صوتی در اين آزمون ارزيابی می شود و مجموعه ی پاسخ ها به صورت تمپانوگرام در اختيار فرد قرار می گيرد.
بعد از تمپانومتری ارزيابی شنوایی به صورت اديومتری راه هوايی، راه استخوانی و آزمون گفتاری انجام می شود. آزمون اديومتری ميزان شنوايی را تعيين می كند و پاسخ حاصل از آن به شکل اديوگرام به بيمار داده می شود. چنانچه ميزان شنوايی فرد در محدوده 15-0 قرار گيرد، نرمال تلقی می شود و هرچه عدد نمودار از 20 بيشتر شود از درجه های مختلف کم شنوایی محسوب می شود. در واقع اديومتری، نوع و ميزان كم شنوايی را نشان می دهد كه در تجويز سمعک اهمیت به سزایی دارد.
در ارزيابی شنوايی اطفال كليه اين مراحل انجام می شود،اما فرق آن در این است كه ارائه محرک صوتی از طريق هدفون انجام نمی شود بلكه محرک از طريق دو بلندگوی قرار گرفته در اتاقک ارائه می شود و برای نوزادان تست های الکتروفیزیولوژیک مانند ABR انجام می شود.
بعد از اینکه میزان کم شنوایی فرد مراجعه کننده مشخص شد، مرحله مشاوره برای دریافت سمعک به جریان می افتد و در مرحله ی مشاوره انواع سمعک های مورد نياز به بيمار معرفی می شود و ويژگی های هر يك جداگانه به طور کامل برای فرد توضیح داده می شود.
در واقع به فرد كانديد استفاده از سمعک اين امكان داده می شود تا علاوه بر آشنايی با سمعک های مختلف، انتخاب نهايی را برای خرید سمعک انجام دهد . در این مرحله فرد با توجه به وضعیت شنوایی خود، قیمت سمعک، سلیقه، سن و نیاز ارتباطی سمعک مناسب را با کمک ادیولوژیست انتخاب می کند.
